Jakiś czas temu mój dobry przyjaciel Jerzy zapytał, czy obecnie kręcone są w Rosji jakieś niedołujące filmy? Dodał też, że po obejrzeniu zwiastunu «Niemiłość» odechciało mu się zjeść deseru, a co tu mówić o całym filmie. Taki jest prawie każdy film, który obejrzał w ostatnich kilku latach. Rzeczywiście, takie oraz podobne mroczne filmy dobrze się «sprzedają» na Zachodzie, bo potwierdzają pewien trend myśleniowy — jak źle jest w tej Rosji. Nie mówię teraz o wartości artystycznej tych filmów, tylko o klimacie, sposobie przedstawienia świata, jaki próbują uchwycić. Jest on z reguły bardzo przygnębiający, bohaterowie żyją w świecie, gdzie nie ma nawet światła nadziei czy też możliwości wyboru.
Prawda jest taka, że w Rosji są kręcone niedołujące filmy, ale raczej nie znajdziemy ich w repertuarze kin — przynajmniej — polskich. Dzisiaj chcę polecić Wam kilka filmów, które uważam za godne obejrzenia, w których ludzie raz się śmieją, raz płaczą, w których jest nadzieja, są komiczne sytuacje i po których na pewno zechce się zjeść deser.
1. «ВЫКРУТАСЫ» (2011)
Skoro jesteśmy w trakcie Mundialu 2018, zacznę od filmu, w którym temat piłki nożnej łączy ludzi i ratuje sytuację. Bohater filmu — przez pomyłkę uznany za trenera dziecięcej drużyny piłki nożnej — musi doprowadzić do zwycięstwa tejże drużyny. Okazuje się, że najlepiej w piłkę grają… bezdomne dzieci. Mimo, że jest to komedia, film porusza jeden z bolesnych problemów w Rosji. Jednocześnie jednak nie pogrąża się w nim i nie tworzy depresyjnej atmosfery, gdyż proponuje wyjście. W filmie gra m.in. Milla Jovovich, która mówi po rosyjsku z baaardzo ładnym, lekkim akcentem.
Warto też pomyśleć nad tytułem filmu — co to znaczy «выкрутасы» i jak to się ma w stosunku do filmu.
Jest to film, który śmiało można pokazać dzieciom/ studentom/ dorosłym i omówić na zajęciach!
2. «КОКОКО» (2012)
Jest to historia przyjaźni dwóch kobiet — Lizy, pracownicy Kuntskamery w Petersburgu, i Wiki, hostessy z prowincji — które dziwnym trafem zamieszkują w tzw. «stalince», pięknym mieszkaniu, z wysokimi sufitami, przesiąkniętym historią, kulturą i sztuką. Historia o tym, czy da się połączyć dwa światy — rozrywki i kultury, pełnej zasad.
3. «БЕЗ ГРАНИЦ» (2015)
Jeżeli lubicie Rosję i Gruzję, to ten film jest dla Was! Film składa się z 4 części, 4 historii, które — jak się później okazuje — łączą się w jedną. Dobroć i serdeczność ludzi, przepiękne gruzińskie krajobrazy, czasami absurdalne, ale śmieszne sytuacje i po prostu atmosfera wszechogarniającej radości. Po tym filmie chce się uśmiechać, wierzyć w ludzi i ludziom oraz po prostu żyć.
4. «Я ХУДЕЮ» (2018)
Jeżeli jesteście fanami zespołu «Leningrad», to pewnie zechcecie oberzeć ten film, ponieważ jedną z głównych ról zagrał w nim Siergiej Sznurow. Ania lubi dobrze zjeść i jest zakochana w swoim chłopaku, który jednak rozgląda się za innymi, szczuplejszymi dziewczynami. Ania postanawia się odchudzać i na jednym z zebrań anonimowych jedzenioholików poznaje Nikołaja, który proponuje Ani ćwiczyć razem. Nie jest to może jakiś specjalnie ambitny film, ale jest to film lekki, taki w sam raz na lato:)
No i ten taniec Sznura do piosenki «Freestyler» — booooski!
Film świetnie się w piszę w zajęcia, poświęcone tematyce «zdrowy tryb życia», «diety», «sport».
Ogólnie, w metodyce nauczania języka rosyjskiego nie poleca się obcokrajowcom oglądać filmów z czasów ZSSR. Tłumaczy się to tym, że te filmy nie przybliżają cudzoziemcom współczesnej Rosji a poszczególne realia życia w Związku Radzieckim mogą być po prostu niezrozumiałe. Myślę, że Polska z Rosją ma dużo wspólnego i łatwiej będzie Polakom zrozumieć filmy radzieckie, niż np. Hiszpanom czy Amerykanom. Filmy radzieckie są ważnym elementem kultury i tożsamości rosyjskiej. Są to filmy, do których Rosjanie lubią odnosić się w rozmowach oraz żartach. Warto też zaznaczyć, że w filmach radzieckich jest dużo muzyki i śpiewu (można nawet powiedzieć, że są to filmy muzyczne), piosenki te są popularne do dzisiaj. Z całego serca polecam więc Wam oto następujące filmy.
5. «ИВАН ВАСИЛЬЕВИЧ МЕНЯЕТ ПРОФЕССИЮ» (1973)
Słuchajcie, uważam, że to pierwszy film radziecki z gatunku science-fiction! Zobaczcie a się przekonacie! Jak na tamte czasy, efekty specjalne w tym filmie są genialne. Jest to historia o tym, jak dwóch radzieckich ludzi znalazło się w pałacu Iwana Groźnego, a Iwan Groźny znalazł się w małym sowieckim mieszkaniu. Jest też dużo piosenek (fajnych), są piękne kostiumy, «икра заморская… баклажанная»! Ponoć to najchętniej oglądany film w ZSSR. Puszczałam ten film na II Rosyjskiej Majówce i powiem Wam, że chyba zdobył on serca wszystkich uczestników! Na pewno potrafią teraz powiedzieć groźnie «Воооон!»🙂
6. «БРИЛЛИАНТОВАЯ РУКА» (1969)
To kolejny klasyk kina radzieckiego! Wikipedia podpowiada, że «Brylantowa ręka» została nakręcona na podstawie autentycznych kronik kryminalnych z prasy radzieckiej. A więc o czym jest ten film? Jest to film o dobrym, porządnym Siemionie, który otrzymuje «putiowkę» i wyjeżdża «za granicę». Zdjęcia filmu przedstawiają niby jakiś europejski kurort, ale jest to stolica Azerbajdżanu — Baku, bo o jakiej za granicy można było marzyć w tych czasach?. Podczas wycieczki Siemion poślizguje się na bananie i doznaje zwichnięcia ręki. Gips jaki dostaje, nałożony jest przez ludzi «Szefa», którzy wypełniają go drogą biżuterią. W ten sposób Siemion zostaje wciągnięty w przemyt kosztowności do Rosji. W filmie jest dużo fajnych piosenek, które stały się prawdziwymi hitami (np., «Песня о зайцах», «Остров невезения»).
7. «ДЕВЧАТА» (1962)
Jest to piękna, душевная historia miłości i ogólnie życia młodych ludzi w kołchozie na Uralu. Mimo srogich warunków pogodowych (zzzzima!) i ciężkiej pracy młodzi chłopacy i dziewczyny pragną miłości, ale też przede wszystkim — wierzą w miłość.
Jest to film czarno-biały, ale bardzo ciepły. Zobaczycie w nim m.in., jak się chodziło w zimie na dyskotekę do kołchozowego klubu; zobaczycie najlepszą kanapkę na świecie — połowa batona szczodrze posmarowana dżemem; zobaczycie jak się mieszka w drewnianych izbach i dba się o ciepło.
8. «КАВКАЗСКАЯ ПЛЕННИЦА, ИЛИ НОВЫЕ ПРИКЛЮЧЕНИЕ ШУРИКА» (1966)
Jest to świetna komedia slapstickowa o Szuriku, który wyjeżdża na Kaukaz badać miejscowy folklor — bajki, legendy i toasty (szczególnie toasty!). Nie jestem w stanie streścić tego filmu, bo jest tam tyle wątków, że można się pogubić. Nina — студентка, комсомолка, спортсменка и просто красавица — w której podkochuje się Szurik, jest porwana przez Trusa, Bałbiesa i Bywałego, ponieważ musi (a nie chce) ożenić się z Saachowym. Jest on prezesem rejonowego przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej (och, te sowieckie nazwy instytucji!). Trzeba więc ratować Ninę, i Szurik próbuje to zrobić. W filmie oczywiście są piosenki, najbardziej znana to «Песенка о медведях». Śmieszny, dobry film, z pięknymi zdjęciami z Kaukazu i pokazaniem temperamentu miejscowych.
A teraz Wasza kolej — co polecacie?! Niedołujące, fajne, dobre?!